NFT (ان اف تی) در ارز دیجیتال چیست؟

توکن‌های غیر قابل تعویض یا NFT ( ان اف تی) به دارایی‌هایی اطلاق می‌شود که به واسطه فناوری بلاکچین توکنیزه شده‌اند. به این دارایی‌ها کدهای شناسایی و فراداده منحصربه‌فرد اختصاص داده می‌شود تا به این طریق از سایر توکن‌ها متمایز شوند.

شما می‌توانید ان اف تی‌ها را با پول، رمز ارزها یا ان اف تی‌های دیگر مبادله کنید. همه این‌ها بستگی به ارزش‌گذاری دارد که بازار و مالک NFT برای آن توکن قائل می‌شوند. برخی افراد شاید حاضر باشند حتی میلیون‌ها دلار برای یک NFT هزینه پرداخت کنند، در حالی که به اعتقاد برخی دیگر NFTها بی‌ارزش هستند.

سابقه توکن‌های غیر قابل تعویض به چه زمانی برمی‌گردد؟

سابقه این دسته از توکن‌ها به سال‌ها قبل از زمانی برمی‌گردد که NFTها بر سر زبان‌ها افتادند. گفته می‌شود که نخستین NFT با عنوان کوانتوم (Quantum) در سال 2014 توسط کِوین مک‌کوی طراحی و توکنیزه شد. این ان اف تی بعدها در سال 2021 بر روی شبکه اتریوم به فروش رسید.

NFTها در ابتدا با استاندارد ERC-721 اتریوم ساخته می‌شدند که الزامات مربوط به چگونگی انتقال مالکیت، شیوه‌های تأیید تراکنش و چگونگی انتقال امن توسط اپلیکیشن‌ها را تعیین می‌کند. شش ماه بعد، استاندارد ERC-1155 پا به عرصه گذاشت.

این استاندارد جدید به جهت بهبود استاندارد قبلی ایجاد شد و با ترکیب کردن چند ان اف تی در یک قرارداد واحد، هزینه تراکنش‌ها را پایین می‌آورد.

NFT (ان اف تی) چگونه کار می‌کند؟

ایجاد ان اف تی‌ها از طریق فرآیندی به نام مینتینگ (minting) یا همان ضرب کردن انجام می‌شود. در این فرآیند اطلاعات NFT بر روی یک شبکه بلاکچین ثبت می‌شود. باید اشاره کرد که فرآیند مینت کردن مستلزم ایجاد یک بلاک جدید، تأیید شدن اطلاعات NFT (ان اف تی) توسط ولیدیتور و در نهایت بسته شدن بلاک است.

اغلب اوقات از قراردادهای هوشمند در این فرآیند استفاده می‌شود که تخصیص مالکیت و مدیریت انتقال‌پذیری NFT بر عهده همین قراردادهای هوشمند است.

یک شناسه منحصربه‌فرد به توکن‌های ضرب شده اختصاص داده می‌شود که مستقیماً به آدرس بلاکچین مورد استفاده مرتبط است. هر توکن غیر قابل تعویض یک مالک دارد و اطلاعات مالکیت یا به عبارتی آدرسی که توکن ضرب شده در آن قرار دارد، به طور عمومی در دسترس است. حتی اگر مثلاً 5,000 عدد NFT از یک آیتم دقیقاً و عیناً ضرب شوند، هر توکن باز هم یک شناسه منحصربه‌فرد خواهد داشت و از بقیه متمایز خواهد بود.

نمونه‌هایی از ان اف تی‌ها

یکی از معروف‌ترین نمونه‌های NFT مجموعه cryptokitties است. این مجموعه که در نوامبر 2017 ایجاد شد، نمایش دیجیتالی از گربه‌هایی است که هر کدام شناسه‌های منحصربه‌فردی در بلاکچین اتریوم دارند.

هر بچه گربه قیمت متفاوتی دارد و منحصربه‌فرد است. این بچه گربه‌ها تکثیر پیدا می‌کنند و فرزندان جدیدی با صفات متفاوت نسبت به والدین خود به وجود می‌آورند. cryptokitties تنها در عرض چند هفته طرفداران زیادی پیدا کرد و چندین میلیون دلار اتر برای خرید، تغذیه و پرورش آن‌ها خرج شد.

در این بین کسانی بودند که حتی بیش از یکصد هزار دلار هزینه کردند. یک نمونه دیگر که مدت زیادی از پا به عرصه گذاشتن آن نمی‌گذرد، Bored Ape Yacht Club است که توجه زیادی را به خود جلب کرده است.

بازار NFTها در ابتدا بیشتر متمرکز بر حوزه هنر دیجیتال و کلکسیون‌ها بود، اما اکنون قضیه فرق کرده است. به عنوان مثال بازار معروف OpenSea دسته‌بندی‌های مختلفی را برای NFT (ان اف تی) ارائه می‌دهد که عبارتند از:

• عکاسی
• ورزش
• کارت‌های ترید
• کاربردی
• جهان مجازی
• هنر
• کلکسیون
• نام دامنه
• موسیقی

مزایای توکن‌های غیر قابل تعویض

• بارزترین مزیت توکن‌های غیر قابل تعویض را می‌توان کارایی بازار دانست. توکنیزه کردن می‌تواند فرآیند فروش را تسهیل کرده و واسطه‌ها را از میان بردارد. ان اف تی‌ها این امکان را به وجود می‌آورند که فروشندگان مستقیماً با مخاطب هدف خود ارتباط برقرار کنند.
• ان اف تی‌ها در بلاکچین ذخیره می‌شوند و شبکه بلاکچین وظیفه ردیابی و تأیید آن‌ها را به عهده دارد. این ویژگی باعث افزایش امنیت می‌شود و جعل آن‌ها دشوار خواهد بود. شفافیت مزیت دیگر این نوع توکن‌هاست. مالکیت یک NFT شفاف است و هر کسی در شبکه بلاکچین قادر است که آن را تأیید کند.
• برخلاف ارزهای دیجیتالی مانند بیت کوین یا اتریوم، NFTها قابل تعویض نیستند که یعنی هر واحد منحصربه‌فرد است. از همین رو، NFTها یک گزینه ایده‌آل برای به نمایش گذاشتن دارایی‌های دیجیتال مانند کلکسیون‌ها، آیتم‌های بازی یا املاک و مستغلات هستند.
• ان اف تی‌ها را می‌توان بین کاربران مختلف به سرعت و به راحتی انتقال داد. از همین رو، NFTها برای استفاده در اپلیکیشن‌های دیجیتال ایده‌آل هستند. ان اف تی‌ها غیر متمرکز هستند و هیچ مرجع یا مقام مرکزی آن‌ها را کنترل نمی‌کند. این امر به نوبه خود به افزایش امنیت NFT کمک می‌کند.

بازار NFT (ان اف تی) چیست؟

چشم‌انداز توکن‌های غیر قابل تعویض مسیر تکامل را طی می‌کند، اما بازارهای NFT به طور کلی به سه دسته اصلی تقسیم‌بندی می‌شوند که عبارتند از:

• بازار باز: همه می‌توانند NFTها را ضرب کنند، بخرند یا بفروشند. همانطور که اشاره شد، مینتینگ به فرآیند منتشر کردن توکن‌های منحصربه‌فرد در بلاکچین گفته می‌شود که آن توکن را قابل خریداری می‌کند. بازارهای باز معمولاً NFT (ان اف تی) را برای شما ضرب می‌کنند. با وجود این، سازندگان نیز می‌توانند در این بازار آثار خودشان را ضرب کنند.
• بازار بسته: هنرمندان برای پیوستن به این بازارها باید درخواست دهند و معمولاً بازار فرآیند ضرب کردن توکن‌ها را انجام می‌دهد. در بازارهای بسته NFT فروش و مبادله توکن‌ها محدودیت بیشتری دارد.
• بازار اختصاصی: در این نوع بازار، ان اف تی‌هایی به فروش می‌رسند که دارای علامت تجاری بوده یا دارای حق کپی رایت توسط شرکتی که بازار را اداره می‌کند، هستند.

بیشتر بازارها یک راهنما در اختیار کاربران قرار می‌دهند که به طور گام به گام نحوه استفاده از پلتفرم را به آن‌ها آموزش می‌دهد.

پس از ایجاد حساب کاربری، بایستی کیف پول خودتان را به بازار متصل کنید. بعضی بازارها از کیف پول اختصاصی خودشان استفاده می‌کنند یا این امکان را به شما می‌دهند که یک کیف پول جدید ایجاد کنید. به این ترتیب، ممکن است بتوانید از تخفیف یا کاهش هزینه‌ در تراکنش‌ها بهره‌مند شوید.

سخن آخر
NFTها تکامل مفهوم نسبتاً ساده رمز ارزها را نشان می‌دهند. سیستم‌های مالی مدرن از سیستم‌های تجاری پیچیده برای انواع مختلف دارایی‌ها تشکیل یافته‌اند که از املاک و مستغلات گرفته تا قراردادهای وام‌دهی و آثار هنری متغیر هستند. NFTها با فراهم آوردن امکان به نمایش گذاشتن این دارایی‌ها به صورت دیجیتال، گامی رو به جلو در جهت ابداع مجدد این زیرساخت برداشته‌اند.