بلاکچین یک سیستم بدون واسطه (Peer-to-Peer) انتقال اطلاعات می باشد که هیچ نظارت مرکزی در آن وجود ندارد.
یکی از راههای کلیدی برای حذف مدیریت مرکزی بر روی شبکه های داده ، ایجاد یک شبکه بزرگ و گسترده از کاربران مستقل می باشد.
این بدین معنی است که کامپیوترهایی که این نوع از شبکه ها از آنها متشکل شده است درمکانهای جغرافیای متعددی وجود دارند. به این کامپیوترها غالباً ندهای فول (Full Nodes) می گویند.
برای جلوگیری از هر گونه تهدید امنیتی که می تواند متوجه شبکه های بلاکچین باشد، نه تنها بلاکچین مدیریت مرکزی را که در شبکه های سنتی بعضاً به پاشنه آشیل امنیتی تبدیل می شوند را حذف کرده است، بلکه با ایجاد یک ارز دیجیتال (cryptocurrency) از آن بعنوان ابزاری برای تامین امنیت بیشتر شبکه استفاده می نماید. ارز دیجیتال یک نشانک (Token) دیجیتالی می باشد که قابلیت ارزش گذاری در بازار را دارد.
ارزهای دیجیتال در اکسچنج ها معامله می شوند درست مانند بازار بورس. ارزهای دیجیتال در نحوه کارکرد برای هر شبکه بلاکچین کمی با هم تفاوت دارند. اما اساس همه آنها به این صورت است که نرم افزار که در واقع پروتوکل هر بلاکچین می باشد به سخت افزار اجرا کننده خود پول پرداخت میکند اما این پول را در قالب ارز دیجیتال همان شبکه بلاکچین پرداخت می نماید.
از شناخته شده ترین ارزهای دیجیتال موجود می توان به بیت کوین ، اتریوم ، ریپل ، هایپرلجدر و فکتوم اشاره کرد.
وقتی به سخت افزار یک بلاکچین اشاره میکنیم ، شامل همان فول ندها (Full Nodes ) می باشند که امنیت داده ها در شبکه را تامین می کنند.
نظرات کاربران